مثل یه بچه ۵ساله غر زدم فقط

ما فامیل های درست حسابیی نداریم. از طرف پدریم هم خیلی اذیت شدیم. تحقیر شدیم و هرکاری خواستن کردن. سال ها از اون روزهای نکبت میگذره. همشون دارن چوب کارشونو میخورن و تو زندگیاشون به در بسته خوردن. اخر یکی از عمه هام از این همه گرفتاری به سطوح اومد. رفت براش قرآن باز کنن. میدونین چی بهش گفتن؟ گفتن یه نفر تو فامیلتون هست بااین مشخصات ( که مشخصات مامان منو گفته) شما اونو خیلییی اذیت کردین و دلشو خیلی شکوندین برای همین این بلاها سرتون اومده. حالا همشون میدونن چرا اینقدر بدبخت شدن. جالبیش میدونین چیه؟ به روی خودشون نمیارن و هنوزهم هرچندوقت یبار انگار تو حلقشون داره خشک میشه هی یجوری تیکشونو میندازن. نکته هم اینجاست که بابای من هنوز خواهراشو دوست داره 😊😊 فامیلای مادریمم هیچوقت ازشون آبی گرم نمیشه و داستان های خاصی هم با اونا داریم. خودم خواهر و برادر ندارم.

ما کلا سالی دوبار با هم رفت آمد میکنیم. عید و ماه رمضون. چون دیگه رفت آمدها بخاطر مشکلات خانوادگی کمتر شده. من زیاد با خانواده پدریم اوکی نیستم و باهاشون گرم نمیگیرم به دلایل زیادی

همه اینارو گفتم تا به اینجا برسم

امروز یکی از عمه هام برای اولین بار با بابام تماس  تصویری گرفت و خواست حالشو بپرسه( والا تا حالا ازاین خبرا نبوده نمیدونم یهو چیشد یاد ما افتاد) مامانم که خونه نبود . منم نرفتم صحبتی کنم. 

بعد اینکه حرفشون تموم شد برای اینکه من با خواهرش صحبت نکردم میدونین چی بهم گفت؟؟

گفت آینده نگر باش. اگر من و مامانتو نداشته باشی خواهر برادرم که نداری! بااین رفتارت تو هیچ کسو نداری و تنها و بی کس میشی.

ادامشو یادم نمیاد چون دیگه میشنیدم ولی گوش نمیدادم چون تو یه بُهتعمیقی فرو رفتم که پر از احساس غم، خشم، تعجب، حال بد و نگرانی بود. راست میگه اما این فقط ظاهر ماجراست. متاسفانه قشر مذهبی جامعه ما دینشون رو فقط منوط به نماز و حجاب و روزه و قرآن و ظاهر ماجرا میدونن ولی دریغ از ایمان های قلبی. به بابام نگفتم ولی اینجا میگم. خدایی که منو آفرید خودش شرایط منو میدونه تاالان هیچوقت نزاشته احساس تنهایی کنم پس بعدشم نمیزاره.همیشه آدمای خوبی  رو سر راهم قرارداد و مراقبم بود. من اینو کاملا حس کردم.خدا خودش تو قرآن گفته من هرکسو بخوام عزیز میکنم و هرکسیو بخوام ذلیل. من نمیدونم چرا ما به خدا اینجور نگاه نمیکنیم که همه چی بااونه پس نگرانیی وجود نداره؟ این همون ایمانیه که باید باهاش نماز خوند روزه گرفت.

امروز دلم خیلی شکست 

امروز تنهاییمو تو خانواده از مهم ترین آدم زندگیم شنیدم.

امروز ازاینکه بابام متوجه نیست دورش چه خبره خیلی ناراحت شدم.

امروز تاسف خوردم که خدا رو ندید.

امروز بهم خیلی برخورد. مثلا اگر من بااونا خوب باشم فکر میکنید مهری از اونا میبینم؟ خیر  باورتون میشه اگر بهشون محبت کنید میگن چقدر آدم ضعیف و بدبختیه؟ وای اصلا موجودات فوق العاده غریبین 

اینجا تنها جایی بود که میتونستم بگم خالی شم. قضیه خیلی شخصیه نمیشه به هرکسی گفت. اینجا هم کسی منو نمیشناسه خداروشکر

ببخشید که اینقد حرف زدم و چرت گفتم و غر زدم. اگه کسی تااخر خوند ببخشید که وقتتو گرفتم.